Λύκος ταπεινός

 Είμαι ένας λύκος λευκός μοναχικός, 

που την αγέλη μου την έχω εγκαταλείψει, 

γιατί επέλεξα το κρέας να μου λείψει

από κουφάρι που είναι ακόμα ζωντανό. 

Είμαι ένας λύκος λευκός μοναχικός, 

νωπά τα χνάρια μου σε πόλη της Ευρώπης, 

κι'εχω έναν φόβο σαν της μάνας αντιλόπης

μέσα στον κύκλο των ανθρώπων τον στενό. 

Γη, νερό, φωτιά κι'αέρας

λύκος άκληρος πατέρας, 

κλαίει και θρηνεί η καρδιά μου

για τα αγέννητα παιδιά μου. 

Γη, νερό, φωτιά κι'αέρας

λύκος άκληρος πατέρας, 

κλαίς κι'εσύ γυμνή μου Ελπίδα, 

κι'εκανα πως δεν το είδα. 

Είμαι ένας λύκος λευκός μοναχικός, 

δίχως πανσέληνο και αγάπη συμβαδίζω, 

τη μισοφέγγαρη ψυχή μου συνηθίζω, 

και παραμένω ένας λύκος ταπεινός. 

Γιώργος Κουκάς. 

Νεράιδες

Της νεράιδας ο μύθος αναφέρεται
ότι γύρω από μια λίμνη περιφέρεται
κι'απ τα δέντρα τα νεκρά που την αγγίζανε 
την ονόμασαν Ζωή γιατί ανθίζανε .

Της νεράιδας ο μύθος εξελίχθηκε
και η λίμνη στα μαλλιά της ξετυλίχθηκε,
το θολό νερό χανόταν στον πυθμένα της
όταν ένιωθε στην όχθη της το πέλμα της.

Οι νεράιδες το ένα , οι νεράιδες το άλλο,
μέσα σε όλο αυτό το ψέμα κάπου αρχίζω και αμφιβάλλω,
τη νεράιδα περιμένω να με βγάλει από το βάλτο
απ'το χέρι να με πάρει και να πάμε παρακάτω.

Της νεράιδας ο μύθος διασύρθηκε 
κι΄απ΄τα μάτια των ανθρώπων αποσύρθηκε ,
η Ζωή κρυφά στη λίμνη της βυθίζεται
και η ζωή μου όπως έχει συνεχίζεται .

Γιώργος Κουκάς .